Kiedy świadectwa energetyczne są wymagane?

Czym jest świadectwo energetyczne?

Świadectwa charakterystyki energetycznej zaczęły funkcjonować w Polsce w 2009 roku, kiedy to, w polskim prawie została wprowadzona konieczność wystawiania charakterystyki energetycznej budynku, celem usprawnienia ich wydajności i poprawności funkcjonowania. Modernizacja polskiego ustawodawstwa pod tym kątem, byłem spełnieniem wymogów postanowień, jakie zapadły na posiedzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady Europy.

Świadectwa energetyczne stosuje się celem dokonania pełnej oceny systemu energetycznego danego budynku. A dokładnie, świadectwa energetyczne opisują jakość obiektu ze względu na zużycie energii.

Sposób przygotowania dokumentacji?

Dokumentacje świadectw charakterystyki energetycznej uwzględniają roczne zapotrzebowanie badanego budynku na energię pierwotną i energię końcową. Energię pierwotną rozumiemy jako energię dostarczaną zarówno ze źródeł odnawialnych, jak i nieodnawialnych, celem zapewnienia budynkowi niezbędnych parametrów warunkujących normalne jego użytkowanie. Energia pierwotna ma na celu ogrzanie domu, zapewnienie odpowiedniej jego wentylacji, zapewnienie możliwości korzystania z ciepłej wody, oświetlenia itp. Energia końcowa stanowi ostateczny szacunek zapotrzebowania danego budynku na dostarczenie energii pierwotnej, inaczej mówiąc, energia końcowa określa, ile energii pierwotnej powinniśmy dostarczyć do danego obiektu, żeby zapewnić mu prawidłowe funkcjonowanie, zarówno pod kątem optymalnego ogrzania pomieszczeń, jak i dostarczenia oświetlenia, ciepłej wody i zapewnienia odpowiedniej wentylacji.

Im mniejszy wskaźnik energii pierwotnej zawarty w charakterystyce energetycznej obiektu, tym większa jego funkcjonalność, sprawność instalacji i, co najważniejsze, mniejsze narażenie środowiska naturalnego na zanieczyszczenie wywołane wszelkimi procesami dostawy i przesyłu energii w budynku.

Świadectwa energetyczne określają zatem wartość potrzebnej (w skali roku) energii zapewniającej budynkowi odpowiednie funkcjonowanie, oraz ilość energii dostarczanej do obiektu ze wszystkich źródeł, zarówno odnawialnych, jak i nieodnawialnych, zarówno tej pochodzącej z oleju opałowego, węgla czy drewna, jak i tej pochodzącej np. od słońca. Dzięki opracowaniu takiej charakterystyki istnieje możliwość określenia ile, dokładnie powinniśmy dostarczyć energii, ale ile dostarczamy jej w rzeczywistości. Dokumentacja taka może ujawnić np. wysoce niepożądaną sytuację, kiedy to wskaźnik energii pierwotnej przewyższa wskaźnik energii końcowej, co oznacza, że dostarczamy do obiektu więcej energii niż powinniśmy. Z takiej informacji łatwo wysnuć wniosek, że energia, jaką dostarczamy, ucieka i nie trafia do źródła swojego przeznaczenia, inaczej mówiąc jest marnowana. W takiej sytuacji należy określić źródła ucieczki energii i znaleźć słabe aspekty systemu przewodzącego i je naprawić lub usprawnić, tak, by cała, a nie jedynie pewna cześć przesyłanej energii pierwotnej, trafiała do miejsca swojego przeznaczenia i skutecznie spełniała swoją rolę. Pozwoli to na oszczędności i zmniejszenie wskaźnika zanieczyszczania środowiska.

Kiedy takie świadectwa są wymagane?

Dokumentacje świadectw charakterystyki energetycznej wymagane są w wielu przypadkach, tylko niektóre sytuacje i budynki zwolnione są z konieczności przeprowadzania badania charakterystyki energetycznej i usprawniania funkcjonowania procesu przesyłu energii. Przede wszystkim, świadectwa energetyczne wymagane są w przypadku każdego budynku, który zostaje oddany do użyteczności i podlega zbyciu lub wynajmowi, czyli każdy dom, czy też budynek mieszkalny typu blok. Objęte koniecznością wykazania takiej charakterystyki są również wszystkie budynku użyteczności publicznej, takie jak: szkoła, szpital, supermarket itp.

Prawo przewiduje również przeprowadzenie nowej charakterystyki energetycznej dla wszystkich obiektów, które przeszły modernizację czy remont, który mógł wpłynąć na właściwości cieplne budynku, które mogły ulec poprawie np. przez zastosowanie systemu docieplenia lub wymianę okien, które w większym stopniu chronią pomieszczenie przed przedostawaniem się wiatru i zimnego powietrza z zewnątrz.

Zwolnione z konieczności przedstawiania charakterystyki energetycznej są jedynie budynki, które nie są przeznaczone do zamieszkiwania, jak np. obiekty będące miejscem kultu religijnego, jak kościoły czy świątynie, budynki przeznaczone dla gospodarki rolnej, ale także wszystkie budynki wolno stojące o powierzchni nie większej niż pięćdziesiąt metrów kwadratowych i obiekty funkcjonujące jako zabytki i podlegające prawu ochrony zabytków.