Kiedy konieczny jest monitoring na parkingu

Instalacja dozoru wizyjnego na parkingu to większe bezpieczeństwo oraz ochrona pozostawionych w danym miejscu aut. Na tego typu rozwiązanie decydują się nie tylko właściciele dużych powierzchni parkingowych, ale również społeczności lokalne lub wspólnoty mieszkaniowe. Telewizja przemysłowa to też czynnik odstraszający potencjalnych przestępców. Nagrania mogą również stanowić element dowodowy w trakcie działań dochodzeniowo-śledczych w celu ustalenia sprawcy.

Bezpieczeństwo na parkingach objętych video ochroną

Zestawy monitoringu stosowane w telewizji przemysłowej umożliwiają rejestrację obrazu w czasie rzeczywistym. Wspomagany przez pracownika ochrony sprzęt jest szczególnie przydatny w prewencji oraz wykrywaniu zdarzeń dotyczących kolizji lub kradzieży. Nawet kilka kamer zamontowanych w 3-4 miejscach sprawiają, że dany obszar jest znacznie lepiej zabezpieczony przed działaniem wandali i złodziei.

Instalowanie kamer na parkingach pracowniczych ma nie tylko zwiększyć bezpieczeństwo, ale również rejestrować moment wjeżdżania i wyjeżdżania z miejsca pracy. Celem takiego zabiegu jest dyscyplinowanie oraz motywacja do punktualnego stawiania się w firmie.

Udostępnianie nagrania z monitoringu w przypadku kolizji

W przypadku kolizji lub zauważenia na karoserii uszkodzeń powstałych w czasie, gdy auto było zaparkowane w miejscu objętym monitoringiem, można poprosić o udostępnienie zapisu nagrań. Materiał dołącza się do zeznań składanych wraz ze zgłoszeniem na policję. W zależności od jakości obrazu rejestrowanego przez kamery zainstalowane na danym parkingu, zapis może być materiałem dowodowym w sprawie od odszkodowanie. W przypadku, gdy pracownik ochrony odmawia udostępnienia nagrania z monitoringu, należy zgłosić ten fakt funkcjonariuszowi policji. Na wniosek policji, firma ochroniarska ma obowiązek zabezpieczyć i przekazać fragment zapisu wideo dotyczący danego zdarzenia, w przeciwnym wypadku zostanie oskarżona o utrudnianie śledztwa. Ważne jest, by szybko wystąpić z prośbą o udostępnienie filmu, ponieważ często stosowana jest praktyka tzw. nadpisu danych. Tego typu proceder stosowany jest z różną częstotliwością, średnio co 3 dni. W praktyce oznacza to, że obraz zapisany na dysku jest po trzech dniach kasowany, by w to miejsce móc zapisać rejestrację kolejnych dni.